Badanie VNG (wideonystagmografia) – jest badaniem wykonywanym w diagnostyce zaburzeń równowagi i polega na analizie rejestrowanych „on-line” niewielkich. mimowolnych ruchów oczu, w trakcie kolejno wykonywanych testów. Ruchy oka śledzi mikro-kamera pozwalająca również na rejestrację w podczerwieni. W ten sposób ocenia się obecność, bądź brak oczopląsu samoistnego, spojrzeniowego, wyzwolonego krańcowym skrętem szyi, nieprawidłowości w płynnym i losowym śledzeniu obiektu, zachowanie się indukowanego oczopląsu optokinetycznego i wreszcie ocenę oczopląsową reakcji indukowanych w testach kalorycznych. Testy kaloryczne (wg Fitzgeralda-Hallipike’a) polegają na przepłukiwaniu (4-krotnym) uszu wodą o zmiennej temperaturze, co wyzwala pobudzenie błędnika. Pojawiający się zawrót głowy o zmienny, nasileniu wygasa w okresie do 3 min. bez żadnych niekorzystnych następstw. Testy kaloryczne mogą być przeciwwskazane jedynie w przypadku czynnego zapalenia ucha, bądź trwałych pozapalnych uszkodzeń błony bębenkowej. uwaga: na badanie pacjentki przychodzą bez kontrastowego makijażu oczu.

Badanie fiberoskopowe umożliwia przy zastosowaniu giętkiej, cienkiej optyki (grubości 5 mm) obejrzenie trudno dostępnych w klasycznym badaniu – wnętrza tylnej części jamy nosa, nosowej części gardła, oraz krtaniowej części gardła i wnętrza krtani. Badanie bezbolesne (oddzielnie płatne).

Badania słuchu: audiometria i tympanometria wykonywane przy podejrzeniu niedosłuchu, w specjalnej izolowanej akustycznie kabinie. Badanie składa się z określenia słyszania progowych (najsłabszych dla pacjenta) dźwięków na różnych częstotliwościach od 0,25 KHz do 8 KHz oddzielnie drogą powietrzną – poprzez słuchawki i oddzielnie drogą przewodzenia dźwięku przez kości czaszki – po przyłożeniu generatora dźwięku do kości skroniowej.
Wyznaczone wykresy (audiogram) pozwalają ocenić zarówno skalę, jak i zakres częstotliwościowy ubytku słuchu, oraz określić miejsce lokjalizacji niedosłuchu. Badanie wymaga współpracy osoby badanej i na ogół nie ma zastosowania poniżej 6 roku życia. Badanie tympanometryczne wykorzystujące zjawisko impedancji aktustycznej ucha pozwala na określenie stopnia swobodnej ruchomości błony bębenkowej, określa ciśnienie wewnątrz jamy bębenkowej i pozwala na ocenę odruchów z m. strzemiączkowego. Badanie szczególnie przydatne u dzieci podejrzanych o zaburzenia drożności trąbki słuchowej (np. przy przeroście migdałka gardłowego) i przy podejrzeniu wysiękowego zapalenia ucha środkowego.

Wymaz z nosa – pobierany dla oceny obecności i lekowrażliwości bakterii czy grzybów; jest przesyłany przez rejestrację do pracowni bakteriologicznej (dodatkowo płatny). Należy unikać badania w trakcie, bądź bezpośrednio po kuracji przeciwbakteryjnej z uwagi na gorszą jakość uzyskiwanych wtedy wyników

Wymaz z gardła – pobierany dla oceny obecności i lekowrażliwości bakterii czy grzybów; jest przesyłany przez rejestrację do pracowni bakteriologicznej (dodatkowo płatny). Należy unikać badania w trakcie, bądź bezpośrednio po kuracji przeciwbakteryjnej z uwagi na gorszą jakość uzyskiwanych wtedy wyników.

Badanie mikroskopowe uszu jest elementem konsultacji, jeśli konieczne jest precyzyjne oczyszczenie przewodu słuchowego, bądź kiedy konieczna jest dokładna ocena widocznych zmian na błonie bębenkowej.